Zezwolenie na pracę sezonową. Co warto wiedzieć? - Rynek pracy w prawie

Zezwolenie na pracę sezonową jest wymagane, jeżeli cudzoziemiec spoza UE/EOG/Szwajcarii będzie wykonywał w Polsce prace uznane za sezonowe. Chodzi o pracę w ramach rodzajów działalności gospodarczej według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), z którymi przepisy prawa łączą wykonywanie pracy sezonowej. Są to działalności w zakresie upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, a także zakwaterowania i usług gastronomicznych. Określono je w rozporządzeniu Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej w sprawie podklas działalności według PKD, w których wydawane są zezwolenia na pracę sezonową cudzoziemca. W dokumencie wymieniono 21 podklas w sekcji A: Rolnictwo, leśnictwo, łowiectwo i rybactwo oraz 3 podklasy w sekcji I: Działalność związana z zakwaterowaniem i usługami gastronomicznymi.

Czytaj także: Karta pobytu z adnotacją "dostęp do rynku pracy"

Warto podkreślić, że jeżeli cudzoziemiec będzie wykonywał pracę uznaną za sezonową, nie może tego robić w ramach oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi lub zezwolenia na pracę typu A. Jedynie w przypadku obywateli Ukrainy dopuszczalne jest wykonywanie pracy sezonowej na podstawie powiadomienia o powierzeniu wykonywania pracy obywatelowi Ukrainy.

Co wyróżnia zezwolenie na pracę sezonową na tle innych?

Tym co odróżnia zezwolenie na pracę sezonową od innych rodzajów zezwoleń na pracę jest to, że uzyskuje się je w powiatowym urzędzie pracy, a nie w urzędzie wojewódzkim.

W ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy czytamy:

„Art. 88n. 1. Zezwolenie na pracę sezonową wydaje starosta właściwy ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania podmiotu powierzającego wykonywanie pracy cudzoziemcowi.”

Kolejną cechą, która wyróżnia zezwolenie na pracę sezonową na tle innych dokumentów legalizujących zatrudnienie jest okres, przez który cudzoziemiec może wykonywać pracę. „Standardowe” zezwolenie typu A może być wydane na okres do 3 lat. W przypadku zezwolenia na pracę sezonową starosta (za pośrednictwem urzędu pracy) może dokonać wpisu wniosku o wydanie takiego zezwolenia na okresy nie dłuższe niż 9 miesięcy w ciągu roku kalendarzowego.  

Zezwolenie na pracę sezonową od zezwolenia na pracę typu A różni także wysokość opłaty, którą musi uiścić pracodawca ubiegający się o taki dokument. W przypadku zezwolenia na pracę typu A koszt to 50 zł, gdy cudzoziemiec ma wykonywać pracę do 3 miesięcy i 100 zł, gdy dłużej niż 3 miesiące. Opłata wnoszona przy ubieganiu się o zezwolenie na pracę sezonową wynosi 30 zł.

Informacja starosty

W przypadku ubiegania się o zezwolenie na pracę sezonową, podobnie jak przy uzyskiwaniu zezwolenia na pracę typu A, potrzebna jest informacja starosty. Chyba że cudzoziemiec jest z tego obowiązku zwolniony. Informacja starosty nie jest wymagana, przy ubieganiu się o zezwolenie na pracę sezonową, jeżeli wniosek dotyczy cudzoziemca, który: 

• jest obywatelem Armenii, Białorusi, Gruzji, Mołdawii, Ukrainy lub
• w okresie 3 lat poprzedzających złożenie wniosku o wydanie zezwolenia na pracę ukończył uczelnię z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo innego państwa Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub Konfederacji Szwajcarskiej albo jest uczestnikiem studiów doktoranckich odbywanych w Rzeczypospolitej Polskiej, lub
• przez 3 lata poprzedzające złożenie wniosku o wydanie zezwolenia na pracę przebywał legalnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej a pobyt był nieprzerwany w rozumieniu art. 195 ust. 4 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (żadna z przerw w pobycie nie była dłuższa niż 6 miesięcy i wszystkie przerwy nie przekroczyły łącznie 10 miesięcy).

Legalny pobyt

Aby cudzoziemiec z kraju trzeciego był uprawniony do pracy w Polsce, powinien mieć dokument, który legalizuje jego pobyt. Zasada, od której są wyjątki, brzmi: legalna praca = legalny pobyt + zezwolenie na pracę. Jeżeli chodzi o wizy wydawane w celu wykonywania pracy sezonowej, są one oznaczone symbolem „05b”. Nie oznacza to jednak, że cudzoziemiec może wykonywać pracę sezonową wyłącznie na takiej wizie. Może to robić na każdej innej, z wyjątkiem wiz wydanych w celu turystycznym („01”) i w celu korzystania z ochrony czasowej („20”).

Czytaj także: Zatrudnianie cudzoziemców – niewypracowanie zadeklarowanej ilości godzin

Prace sezonowe, w ramach zezwolenia na pracę sezonową, może wykonywać również cudzoziemiec, który ma inny niż wiza tytuł pobytowy, np. przebywa w RP na ruchu bezwizowym, ma zezwolenie na pobyt czasowy.

Prace sezonowe, ale nie tylko

Zaletą zezwolenia na pracę sezonową jest to, że nie określa się w nim stanowiska ani rodzaju pracy. Pracodawca może zatem powierzać cudzoziemcowi każdą pracę uznaną przez prawo za sezonową, która występuje w jego firmie, w ramach podklas PKD wymienionych w rozporządzeniu Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej.

Dodatkowo, pracodawca może powierzyć cudzoziemcowi pracę inną niż sezonowa. Muszą być jednak spełnione łącznie następujące warunki:

• cudzoziemiec jest obywatelem Armenii, Białorusi, Gruzji, Mołdawii lub Ukrainy;
• okres wykonywania innej pracy nie przekracza łącznie 30 dni w ciągu ważności zezwolenia;
• podmiot powierzający pracę wypłaca cudzoziemcowi wynagrodzenie nie niższe niż określone w wydanym dla niego zezwoleniu;
• cudzoziemiec nie wykonuje pracy w charakterze pracownika tymczasowego.

Praca w oczekiwaniu na zezwolenie

Ważnym ułatwieniem dla pracodawców, którzy uzyskali zaświadczenie o wpisie wniosku o wydanie zezwolenia do ewidencji wniosków dla cudzoziemców, którzy zamierzają przyjechać do Polski, jest to, że pracę na warunkach określonych w zaświadczeniu uważa się za legalną, od dnia, w którym podmiot powierzający pracę przedstawił staroście kopię ważnego dokumentu pobytowego cudzoziemca oraz złożył oświadczenie o jego zgłoszeniu się w celu wykonywania pracy – do dnia doręczenia decyzji starosty w sprawie zezwolenia na pracę sezonową.

Zakwaterowanie cudzoziemca

Bardzo często pracodawcy, którzy zatrudniają cudzoziemców w ramach zezwolenia na pracę sezonową, oferują zakwaterowanie pracownikom. W związku z tym pojawia się obowiązek zawarcia umowy najmu. Na stronie Państwowej Inspekcji Pracy czytamy:

„Jeżeli (pomimo braku takiego prawnego obowiązku) pracodawca zapewnia zakwaterowanie cudzoziemcowi wykonującemu pracę sezonową, to wówczas pracodawca jest zobowiązany zawrzeć z cudzoziemcem odrębną umowę w formie pisemnej określającą warunki najmu lub użyczenia kwatery mieszkalnej. Powinna to być oddzielna umowa od umowy o pracę lub cywilnoprawnej, na podstawie której cudzoziemiec wykonuje pracę. Przed podpisaniem umowy najmu lub użyczenia kwatery mieszkalnej pracodawca ma obowiązek przedstawić cudzoziemcowi tłumaczenie tej umowy na język dla niego zrozumiały. Niedopełnienie obowiązku zawarcia z cudzoziemcem na piśmie odrębnej umowy najmu lub użyczenia kwatery mieszkalnej bądź obowiązku przedstawienia cudzoziemcowi przed podpisaniem tej umowy jej tłumaczenia na język zrozumiały dla cudzoziemca jest wykroczeniem zagrożonym karą grzywny od 200 zł do 2000 zł. Ponadto czynsz najmu kwatery mieszkalnej nie może być potrącany z wynagrodzenia cudzoziemca. Postanowienia umowy przewidujące możliwość automatycznego potrącenia czynszu z jego wynagrodzenia są nieważne.”

Szczegółowych informacji na temat zatrudniania cudzoziemców udzielają konsultanci Zielonej Linii pod numerem telefonu 19524.

Wojciech Napora (Zielona Linia 19524, Centrum Informacyjne Służb Zatrudnienia)

Źródło:

Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 września 2018 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie podklas działalności według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), w których wydawane są zezwolenia na pracę sezonową cudzoziemca.