Spacer po Podlasiu a spełnienie zawodowych marzeń [WYWIAD]
Rzuciła stabilną pracę w szkole i wywróciła swoje życie do góry nogami. Teraz spełnia się zawodowo w pracy marzeń, którą zdobyła… przypadkiem! - Uwielbiam pracę z ludźmi – ich się nie da oszukać, wiedzą, kto jest autentyczny i daje z siebie wszystko – tłumaczy Anna Kraśnicka, licencjonowany przewodnik po Podlaskiem.
Jak to się stało, że została Pani licencjonowanym przewodnikiem?
To był czysty przypadek, zawsze czułam, że mogłabym być przewodnikiem, ale przez 11 lat byłam nauczycielem historii i angielskiego. Kiedy rzuciłam pracę w szkole, to bardzo nie chciałam do niej wracać. Zaczęłam się rozglądać za innymi możliwościami.
Zarejestrowałam się w urzędzie pracy i dostałam propozycję kursu na przewodnika.
Właściwie to nie było już miejsc – znalazłam się na liście rezerwowej. I... ktoś zrezygnował! Dziś z 14 osób z mojego kursu nikt nie uprawia zawodu, a ja stałam się jednym z najaktywniejszych przewodników w mieście. (uśmiech)
No właśnie - jest Pani przewodniczką po mieście i regionie, który nie jest jeszcze do końca odkryty przez turystów. W jaki sposób podchodzi Pani do pracy w takim miejscu?
Traktuję to jako wyzwanie. Prowadzę fanpejdż na Facebooku i blog, który podbija serca ludzi z całej Polski. Kocham i cenię Podlasie – staram się pokazywać jego najpiękniejsze, często zaskakujące strony. Na blogu zamieszczam unikalne artykuły, które czytają setki ludzi. Do tego cudowne zdjęcia... wszystko przede mną – zapraszam do współpracy innych przewodników i fotografów, staram się stworzyć pewną markę. Nie liczę na wsparcie urzędów, PROT-ów, ROT-ów, funduszy – już dawno się przekonałam, że powiedzenie „Umiesz liczyć – licz na siebie" należy traktować literalnie. Podchodzę więc do tej pracy tak: muszę sobie sama zdobyć klientów – ciężką pracą. Póki co nie mogę narzekać, w maju i czerwcu oprowadziłam kilka tysięcy ludzi. Telefon dzwoni codziennie.
Co Pani najbardziej lubi w swojej pracy?
Podlaskie – nasza przyroda, historia, cudowni ludzie. Dynamika i bezustanne odkrywanie. Do tego kontakt z ludźmi – to kwintesencja tej pracy. Uwielbiam pracę z ludźmi – ich się nie da oszukać, wiedzą, kto jest autentyczny i daje z siebie wszystko. Cóż może być piękniejszego niż oklaski i słowa wdzięczności za przekazanie kawałka piękna naszego kraju?
Rzeczywiście, wiele osób marzy o takiej pracy… Jakie więc predyspozycje trzeba posiadać, żeby zostać przewodnikiem?
Nie da się ukryć, że to nie jest zawód dla każdego. Trzeba mieć trochę odwagi – jest się bezustannie na świeczniku, występuje się publicznie, często z mikrofonem – trema to coś naturalnego, ale osoby, które nie mają wiary w swoją wiedzę i możliwości, mogą mieć z tym problem. Początki były trudne – wystąpienia przed kamerą czy przed pięćdziesięcioma osobami przyprawiały mnie o zawrót głowy – dziś w ogóle mnie to nie rusza. Druga sprawa to chęć do... nauki. Wyszłam ze szkoły, ale nie przestałam się uczyć. Wyszukiwanie informacji, zapamiętywanie historii, bezustanne poszukiwania w książkach i internecie, setki stron notatek – to chleb powszedni przewodnika. Nie da się ukryć, że warto znać języki, przynajmniej angielski lub rosyjski - to bardzo ułatwia start.
Jakie są teraz trendy w turystyce? Czego ludzie najbardziej szukają, potrzebują, co ich zachwyca?
Mogę tylko powiedzieć czego turyści szukają na Podlasiu – przypuszczam, że to może być ogólny trend. Chodzi o tzw. slow life.
Ludzie przejedli się masową turystyką, tłumami nad morzem, mechanicznym zarabianiem na przyjezdnych. Potrzebują indywidualnego traktowania, kontaktu z unikalnym produktem, autentyzmu.
Moi turyści chcą smakować Podlasie w spokoju, powoli i z pietyzmem. Chcą spacerować – nie biec, chcą kontaktu z naturą, a nie oglądania jej przez szybę, chcą zjeść domowe kartacze, zamiast jedzenia z McDonald’s. Chcą odpocząć od gwaru, tłumu i miejskiego wyścigu szczurów. Pragną wyciszenia.
A jakie kierunki sama Pani preferuje, gdzie Pani najlepiej odpoczywa?
Bardzo dużo podróżuję z rodziną. Osobiście szukam miejsc z gwarantowaną pogodą – u nas doskwiera mi długa zima, deszcze i wiatry. Zwykle wybieramy słoneczną Italię. Na jesienne wypady Portugalię lub Grecję. Podróżowanie po Europie daje mi dystans i pewność siebie, dzięki temu wiem, że nie muszę się mojego regionu wstydzić, wiem, że jest piękny, czysty i ma ogromny potencjał.
Anna Kraśnicka – przez 11 lat nauczyciel historii i angielskiego, aktywny przewodnik po województwie podlaskim i Białymstoku. Autorka popularnego bloga Białystok subiektywnie, prowadzi też profil na Facebooku skierowany do osób zakochanych w Podlasiu.
Rozmawiała Joanna Niemyjska (Zielona Linia 19524, Centrum Informacyjne Służb Zatrudnienia)
Zobacz podobne artykuły:
Doradca zawodowy pomaga podjąć dobre decyzje [WYWIAD] „Młode osoby zapominają o tym, że na początku ich kariery to nie doświadczenie zawodowe jest kluczowe, bo nie mają go za dużo i pracodawca nie tego będzie od nich oczekiwał, tylko kompetencje miękkie. Warto o nich mówić, popierając je przykładami z życia szkolnego lub uczestnictwa w wolontariacie” – mówi Jolanta Drobiszewska, doradca zawodowy CEiPM OHP w Elblągu. W naszej rozmowie poruszyliśmy m.in. tematy dokumentów aplikacyjnych, rozmowy kwalifikacyjnej, roli doradcy zawodowego oraz pracy za granicą. Zapraszamy do lektury.
Dostęp do europejskiego rynku pracy [WYWIAD] Od 2004 roku Polska jest członkiem Unii Europejskiej. W związku z tym polscy obywatele mogą swobodnie pracować w krajach członkowskich i kilku innych. Również pracodawcy z Polski mogą zatrudniać bez przeszkód obywateli UE. O wsparciu w szukaniu pracy i pracowników, sieci EURES oraz zmianach w europejskim rynku pracy po Brexicie i w czasie pandemii rozmawialiśmy z Martą Maternią, doradcą EURES w OHP Zielona Góra.
Допомога громадянам України - Гаряча лінія 19524 Окрім необхідної підтримки щодо місця проживання, харчування чи охорони здоров’я, громадянам України також необхідний доступ до інформації про можливість працевлаштування. При цьому вони можуть використовувати як інформаційні матеріали українською мовою, так і матеріали державних інституцій, які займаються професійною активізацією.
Instytucje rynku pracy Instytucje rynku pracy to podmioty realizujące zadania z zakresu promocji zatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobocia oraz aktywizacji zawodowej.
Trendy na rynku pracy Główny Urząd Statystyczny opublikował dokument „Raport 2021: Polska na drodze zrównoważonego rozwoju. Inkluzywny wzrost gospodarczy”, w którym przedstawione są m.in. trendy na rynku pracy. Czytamy w nim o aktywności zawodowej Polaków w latach 2015 – 2020, kobietach i osobach niepełnosprawnych na rynku pracy, wieku pracownika, jako czynniku wpływającym na zatrudnienie i innych kwestiach związanych ze zrównoważonym rozwojem. Przedstawiamy najważniejsze kwestie poruszone w Raporcie, dotyczące rynku pracy i zachęcamy do zapoznania się z pełną treścią dokumentu.
Zakaz konkurencji Zakaz konkurencji, umieszczony w odrębnej umowie lub zawarty bezpośrednio w umowie o pracę, ma celu ochronę wiedzy, pomysłu, doświadczenia i baz danych pracodawców przed pracownikami, którzy chcieliby wykorzystać to do celów własnej lub innej działalności. Co o zakazie konkurencji stanowią przepisy?
Cudzoziemcy – absolwenci polskich uczelni a zezwolenie na pracę [Zatrudnianie cudzoziemców] Kto jest zwolniony z obowiązku posiadania zezwolenia na pracę, a kto musi takie zezwolenie posiadać? To pytanie często pojawia się w kontekście absolwentów polskich uczelni. Co na ten temat mówią przepisy?
4 kluczowe trendy HR, które zdominują 2020 rok Warszawa, 16 grudnia 2019 r. – Świat HR nieustannie się zmienia, rosną oczekiwania pracowników, a wraz z nimi pojawiają się innowacje, które mają usprawnić zarządzanie kapitałem ludzkim. Najnowsze rozwiązania, które mają zdominować rynek HR w 2020 roku, skupiają się na motywacji pracowników, opierają się na wsparciu zespołów, personalizacji, sprawnym dostosowaniu do wymogów oraz na technologiach, mających na celu jak największą indywidualizację.
