Monitoring w pracy - Rynek pracy w prawie

Przepisy dotyczące monitoringu w miejscu pracy jasno określają sytuacje, w których pracodawca może zainstalować kamery i rejestrować obraz.

W art. 222 § 1 Kodeksu pracy czytamy:

„Jeżeli jest to niezbędne do:

• zapewnienia bezpieczeństwa pracowników lub
• ochrony mienia lub kontroli produkcji lub
• zachowania w tajemnicy informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę,

pracodawca może wprowadzić szczególny nadzór nad terenem zakładu pracy lub terenem wokół zakładu pracy w postaci środków technicznych umożliwiających rejestrację obrazu (monitoring)”.

Tylko w tych trzech, wyżej wymienionych, sytuacjach pracodawca może zainstalować kamery w miejscu pracy. Co więcej, cele, zakres oraz sposób zastosowania monitoringu ustala się w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie pracy. W sytuacji gdy pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest obowiązany do ustalenia regulaminu pracy, zasady te zapisuje się w obwieszczeniu.

Monitoring STOP!

Przepisy określają miejsca, w których pracodawca nie może instalować kamer lub może to zrobić w ograniczonym i ustalonym zakresie. Przede wszystkim, monitoring nie obejmuje pomieszczeń udostępnianych zakładowej organizacji związkowej.

W pomieszczeniach sanitarnych, szatniach, stołówkach oraz palarniach można stosować monitoring tylko, gdy jest to niezbędne i nie naruszy godności oraz innych dóbr osobistych pracownika, w szczególności poprzez zastosowanie technik uniemożliwiających rozpoznanie przebywających w tych pomieszczeniach osób.

Czytaj także: Nieprzestrzeganie praw pracownika - gdzie szukać pomocy?

Co ważne, monitoring pomieszczeń sanitarnych wymaga uzyskania uprzedniej zgody zakładowej organizacji związkowej, a jeżeli u pracodawcy nie działa zakładowa organizacja związkowa – uprzedniej zgody przedstawicieli pracowników wybranych w trybie przyjętym u danego pracodawcy.

Monitoring nie może być tajemnicą

Pracodawca nie może rejestrować obrazu w miejscu pracy, jeżeli nie poinformuje o tym pracowników. Przepisy jasno to regulują. W Kodeksie pracy czytamy:

„Pracodawca informuje pracowników o wprowadzeniu monitoringu, w sposób przyjęty u danego pracodawcy, nie później niż 2 tygodnie przed jego uruchomieniem.”

Ponadto, powinien też oznaczyć pomieszczenia i teren monitorowany w sposób widoczny i czytelny, za pomocą odpowiednich znaków lub ogłoszeń dźwiękowych, nie później niż jeden dzień przed jego uruchomieniem.

W sytuacji gdy w miejscu pracy jest zainstalowany i działa monitoring, przed dopuszczeniem do pracy nowego pracownika, należy przekazać mu pisemną informację o celach, zakresie oraz sposobie stosowania monitoringu.

Okres przechowywania nagrań

W art. 222 § 3 Kodeksu pracy czytamy:

„Nagrania obrazu pracodawca przetwarza wyłącznie do celów, dla których zostały zebrane, i przechowuje przez okres nieprzekraczający 3 miesięcy od dnia nagrania”.

Czytaj także: Prawo pracy – czas pracy

Przepisy przewidują jednak okoliczności, w których nagrania z monitoringu można przechowywać dłużej niż 3 miesiące. Art. 222 § 4 stanowi:

„W przypadku, w którym nagrania obrazu stanowią dowód w postępowaniu prowadzonym na podstawie prawa lub pracodawca powziął wiadomość, iż mogą one stanowić dowód w postępowaniu, termin określony w § 3 (3 miesiące) ulega przedłużeniu do czasu prawomocnego zakończenia postępowania”.

Monitoring poczty elektronicznej

Kolejny artykuł Kodeksu pracy (art. 223) poświęcony jest m.in. monitoringowi poczty elektronicznej. Czytamy w nim:

„Jeżeli jest to niezbędne do zapewnienia organizacji pracy umożliwiającej pełne wykorzystanie czasu pracy oraz właściwego użytkowania udostępnionych pracownikowi narzędzi pracy, pracodawca może wprowadzić kontrolę służbowej poczty elektronicznej pracownika (monitoring poczty elektronicznej). Monitoring poczty elektronicznej nie może naruszać tajemnicy korespondencji oraz innych dóbr osobistych pracownika.”

Szczegółowych informacji na temat monitoringu w miejscu pracy udziela Państwowa Inspekcja Pracy.

Wojciech Napora (Zielona Linia 19524, Centrum Informacyjne Służb Zatrudnienia)

Źródło:

Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (art. 222 i 223).

Państwowa Inspekcja Pracy „Prawo pracy”.