Nowe zasady wystawiania świadectw pracy - Rynek pracy w prawie

Świadectwo pracy to dokument potwierdzający okresy zatrudnienia, wydawany tylko osobom pracującym na etacie. Pozwala udokumentować dotychczasowy przebieg zatrudnienia: staż, zajmowane stanowisko, wymiar urlopu, ale również mówi o tych aspektach, które, może, na początku nowej pracy chcielibyśmy ukryć: zwolnienia lekarskie czy urlopy na żądanie.

Kiedy pracodawca powinien wystawić świadectwo pracy i konsekwencje ignorowania przepisu

Pracodawca, który rozstaje się z pracownikiem, zobowiązany jest wystawić świadectwo pracy. Powinien uczynić to niezwłocznie, a nierozliczenie się pracownika z szefem nie stanowi podstawy do zwlekania z wydaniem dokumentu.  

Pracodawcy zatrudniający pracowników na podstawie umów terminowych powinni wydać świadectwo raz na 24 miesiące, poczynając od zawarcia pierwszej z umów. Przepisy te mają zastosowanie do pracowników pozostających w zatrudnieniu u tego samego pracodawcy, z którymi zawarto umowę o pracę na okres próbny lub umowę o pracę na czas określony. Pracodawca musi przekazać pracownikowi świadectwo pracy z upływem 24-miesięcznego okresu lub w terminie późniejszym, jeżeli rozwiązanie lub wygaśnięcie umowy nawiązanej przed upływem dwuletniego okresu przypada po przekroczeniu 24 miesięcy.

Pracodawca zwolniony jest z obowiązku wystawiania świadectwa pracy, gdy zamierza podpisać umowę z tą samą osobą w ciągu 7 dni od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniej umowy.

Uchylanie się od obowiązku niesie za sobą konsekwencje, które określa Kodeks pracy. Pracodawca, który nie wystawia świadectwa lub wystawi je w sposób niewłaściwy, działa na szkodę pracownika, a poszkodowany ma prawo ubiegać się o naprawienie szkody w postaci odszkodowania. Przyznawane jest ono w wysokości wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy z tego powodu, za okres nie dłuższy jednak niż 6 tygodni.

Co powinno się znaleźć w świadectwie pracy

W prawidłowo wystawionym świadectwie pracy powinny znaleźć się takie informacje, jak: okres zatrudnienia, rodzaj wykonywanej pracy, stanowisko. Oprócz informacji na temat zatrudnienia, pracodawca zamieszcza również te dotyczące zwolnienia, a konkretnie sposób rozwiązania umowy lub okoliczności jej wygaśnięcia oraz to, która ze stron dokonała wypowiedzenia.

W świadectwie zamieszcza się także dodatkowe informacje typu zajęcia wynagrodzenia w związku z przepisami o postepowaniu egzekucyjnym, a na prośbę pracownika - informację o wysokości i składnikach wynagrodzenia oraz uzyskanych kwalifikacjach.

Nieobecności w świadectwie

Pracodawca w świadectwie wpisuje liczbę dni urlopowych, które pracownik wykorzystał już za obowiązujący rok. Dzięki tej informacji przyszły pracodawca będzie wiedział, ile dni urlopu pozostało podwładnemu do wykorzystania. Zgodnie z przepisami urlop wypoczynkowy przypisany jest do pracownika, a nie do umowy, co oznacza, że za rok przysługuje 20 lub 26 dni, bez względu na liczbę umów. Jeśli pracodawca nie mógł udzielić urlopu i wypłacił za niego ekwiwalent, również zamieszcza tę informację w świadectwie.

W świadectwie pracy powinny się znaleźć również informacje na temat wykorzystanych dni urlopu na żądanie, opieki na dziecko (art. 188) oraz urlopu bezpłatnego. Powinny zostać zamieszczone również informacje dotyczące wykorzystania urlopów związanych z rodzicielstwem: urlopu ojcowskiego, rodzicielskiego oraz wychowawczego. Jeśli pracownik korzystał z ochrony stosunku pracy przysługującej w związku z urlopem wychowawczym, pracodawca musi ująć to w świadectwie pracy.

Szczegółowe informacje na temat treści w świadectwie pracy można znaleźć w Rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy oraz sposobu i trybu jego wydawania i prostowania.

Joanna Kuzub (Zielona Linia 19524, Centrum Informacyjne Służb Zatrudnienia)

Źródło: Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 30 grudnia 2016 r. w sprawie świadectwa pracy