Zwolnienie z informacji starosty - Rynek pracy w prawie

Informacja starosty, inaczej nazywana testem rynku pracy, jest wydawana przez powiatowy urząd pracy. To dokument potwierdzający możliwość zatrudnienia cudzoziemca na podstawie zezwolenia na pracę. Polscy bezrobotni mają pierwszeństwo przed cudzoziemcami, dlatego urzędnicy w urzędzie pracy weryfikują, czy wśród osób bez pracy nie ma kogoś, komu można dać pracę (zamiast zatrudniać cudzoziemca). Jeśli nie uda im się znaleźć nikogo takiego, starosta wyda informację o braku możliwości zaspokojenia potrzeb kadrowych firmy wnioskującego pracodawcy na lokalnym rynku pracy.

Informacja starosty jest wydawana na wniosek podmiotu powierzającego wykonywanie pracy (pracodawcy) przez powiatowy urząd pracy właściwy ze względu główne miejsce wykonywania pracy, albo właściwy ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania podmiotu powierzającego wykonywanie pracy, w przypadku gdy specyfika pracy wykonywanej przez cudzoziemca nie pozwala na wskazanie głównego miejsca wykonywania albo właściwy ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania pracodawcy użytkownika, w przypadku gdy specyfika pracy tymczasowej wykonywanej przez cudzoziemca nie pozwala na wskazanie głównego miejsca jej wykonywania.

Informacja starosty a zezwolenie na pracę

Jednym z warunków uzyskania zezwolenia na pracę jest dołączenie do wniosku o wydanie takiego zezwolenia informacji starosty. Stanowi o tym, art. 88c ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Czytamy w nim, m.in.: wojewoda wydaje zezwolenie, jeżeli: podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi dołączył do wniosku o wydanie zezwolenia na pracę informację starosty właściwego ze względu na główne miejsce wykonywania pracy przez cudzoziemca o braku możliwości zaspokojenia potrzeb kadrowych pracodawcy w oparciu o rejestry bezrobotnych i poszukujących pracy lub o negatywnym wyniku rekrutacji organizowanej dla pracodawcy, sporządzoną z uwzględnieniem pierwszeństwa dostępu do rynku pracy dla obywateli polskich oraz cudzoziemców, o których mowa w art. 87 ust. 1 pkt 1–11 (chodzi o cudzoziemców uprawnionych do wykonywania pracy w Polsce).

Są jednak sytuacje i zawody, w przypadku których informacja starosty nie jest wymagana. Dotyczą one:

1. Pracy, która ma być wykonywana przez cudzoziemca, znajdującej się w wykazie zawodów deficytowych, wskazanych w rozporządzeniu wojewody;

2. Cudzoziemca, który będzie wykonywał pracę w zawodzie określonym w wykazie stanowiącym załącznik do rozporządzenia w sprawie określenia przypadków, w których zezwolenie na pracę cudzoziemca jest wydawane bez względu na szczegółowe warunki wydawania zezwoleń na pracę cudzoziemców (Dz.U. 2019 poz. 154);

3. Cudzoziemca, który bezpośrednio przed złożeniem wniosku o zezwolenie na pobyt czasowy i pracę posiadał zezwolenie na pracę lub zezwolenie na pobyt i pracę u tego samego pracodawcy na tym samym stanowisku;

4. Cudzoziemca, który w okresie 3 lat poprzedzających złożenie wniosku o wydanie zezwolenia na pracę ukończył uczelnię z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo innego państwa Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub Konfederacji Szwajcarskiej albo jest uczestnikiem studiów doktoranckich odbywanych w Rzeczypospolitej Polskiej;

5. Cudzoziemca, który przez 3 lata poprzedzające złożenie wniosku o wydanie zezwolenia na pracę przebywał legalnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a pobyt był nieprzerwany w rozumieniu art. 195 ust. 4 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach. 

"W rozumieniu art. 195 ust. 4 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach pobyt cudzoziemca uznaje się za nieprzerwany jeżeli żadna z przerw nie była dłuższa niż 6 miesięcy i wszystkie przerwy nie przekroczyły łącznie 10 miesięcy."

6. Cudzoziemca upoważnionego do reprezentowania przedsiębiorcy zagranicznego w jego oddziale lub przedstawicielstwie znajdującym się w Polsce;

7. Obywatela Armenii, Białorusi, Gruzji, Mołdawii, Federacji Rosyjskiej lub Ukrainy, wykonującego prace pielęgnacyjno-opiekuńcze lub jako pomoc domowa na rzecz osób fizycznych w gospodarstwie domowym;

8. Obywatela Armenii, Białorusi, Gruzji, Mołdawii, Federacji Rosyjskiej lub Ukrainy, który w okresie bezpośrednio poprzedzającym złożenie wniosku o wydanie zezwolenia na pracę był zatrudniony przez okres nie krótszy niż 3 miesiące u tego samego pracodawcy i na tym samym stanowisku zgodnie z oświadczeniem o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi wpisanym do ewidencji oświadczeń – pod warunkiem przedstawienia oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi wpisanego do ewidencji oświadczeń, umowy o pracę oraz dokumentów potwierdzających opłacanie składek na ubezpieczenie społeczne;

Ważne! Oświadczenie musi być ważne na dzień złożenia wniosku.

9. Trenera sportowego lub sportowca w podmiotach, których działalność statutowa obejmuje upowszechnianie kultury fizycznej i sportu;

10. Lekarza i lekarza dentysty odbywającego szkolenie lub realizującego program specjalizacji, na podstawie przepisów w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów.

Wojciech Napora (Zielona Linia 19524, Centrum Informacyjne Służb Zatrudnienia)

Źródło:

Gov.pl

Biznes.gov.pl