Praca między jednym a drugim zezwoleniem jednolitym - Rynek pracy w prawie

Przepisów dotyczących legalizacji pobytu i pracy pomiędzy jednym zezwoleniem na pobyt czasowy i pracę a drugim takim zezwoleniem należy szukać przede wszystkim w dwóch ustawach:

• o cudzoziemcach (art. 108),
• o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (art. 88g).

Legalny pobyt

Pierwsza z tych ustaw zawiera przepis (art. 108), który daje cudzoziemcowi możliwość legalnego pobytu w RP, jeżeli złożył on wniosek o pobyt czasowy w terminie i wniosek nie zawiera braków formalnych lub cudzoziemiec uzupełni ewentualne braki w terminie wyznaczonym przez wojewodę.

Czytaj także: Karta pobytu - przydatne informacje

Potwierdzeniem spełnienia tych warunków jest odcisk stempla (wojewody) w dokumencie podróży cudzoziemca. Oznacza on, że pobyt cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się za legalny od dnia złożenia wniosku do dnia, w którym decyzja w sprawie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy stanie się ostateczna (niezależnie od tego, czy będzie to decyzja pozytywna, czy odmowna).

Legalna praca

Ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy reguluje, w art. 88g, kwestię legalnej pracy cudzoziemca, który m.in. oczekuje na kolejne zezwolenie na pobyt czasowy i pracę. W tym przypadku należy wziąć pod uwagę dwa ustępy z tego artykułu, które brzmią:

„1a. Jeżeli termin na złożenie wniosku o wydanie przedłużenia zezwolenia na pracę u tego samego pracodawcy i na tym samym stanowisku został zachowany i wniosek nie zawiera braków formalnych lub braki formalne zostały uzupełnione w terminie, pracę cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się za legalną od dnia złożenia wniosku do dnia, w którym decyzja w sprawie przedłużenia zezwolenia na pracę stanie się ostateczna. Do okresów legalnej pracy nie wlicza się okresów zawieszenia postępowania na wniosek strony.

1b. Do cudzoziemca, który złożył wniosek o udzielenie mu zezwolenia na pobyt czasowy, o którym mowa w art. 114 ust. 1 lub 1a, art. 126 ust. 1, art. 127 lub art. 142 ust. 3 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, lub wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, w celu kontynuowania pracy wykonywanej zgodnie z posiadanym przez siebie zezwoleniem na pracę lub zezwoleniem na pobyt czasowy stosuje się przepis ust. 1a.”

Czytaj także: Nieważny paszport cudzoziemca a legalna praca

Z powyższego wynika, że gdy cudzoziemiec, pracując u danego pracodawcy na podstawie umowy o pracę, złożył w terminie (tj. najpóźniej w ostatnim dniu legalnego pobytu w Polsce) wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę w celu kontynuowania pracy wykonywanej zgodnie z posiadanym zezwoleniem na pobyt czasowy i pracę i wniosek ten nie zawiera braków formalnych lub braki formalne zostały uzupełnione w terminie, pracę tego cudzoziemca u tego samego pracodawcy na tych samych warunkach i na tym samym stanowisku uważa się za legalną od dnia złożenia wniosku do dnia, w którym decyzja o udzieleniu nowego zezwolenia na pobyt i pracę stanie się ostateczna.

Na stronie internetowej Państwowej Inspekcji Pracy czytamy:

„Należy zwrócić uwagę, że zgodnie z omawianymi przepisami, w których użyto słowa „pracodawca”, legalną pracę uzasadnia tylko taki stan faktyczny, że cudzoziemiec był i nadal jest zatrudniony u obecnego pracodawcy na podstawie umowy o pracę (nie może to być umowa cywilnoprawna, np. zlecenie lub umowa o dzieło).”

Szczegółowych informacji na temat zatrudniania cudzoziemców udzielają konsultanci Zielonej Linii pod numerem telefonu 19 524.

Wojciech Napora (Zielona Linia 19524, Centrum Informacyjne Służb Zatrudnienia)

Źródło:

Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach.

Państwowa Inspekcja Pracy.