Bon na zasiedlenie – komu przysługuje, a komu nie? - Rynek pracy w prawie

Zgodnie z art. 66n ust. 1 pkt 1 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy na wniosek bezrobotnego do 30. roku życia starosta, na podstawie umowy, może przyznać bon na zasiedlenie w związku z podjęciem przez niego poza miejscem dotychczasowego zamieszkania zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub działalności gospodarczej, jeżeli z tytułu ich wykonywania będzie osiągał wynagrodzenie lub przychód w wysokości co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę brutto miesięcznie oraz będzie podlegał ubezpieczeniom społecznym. Opisane w przepisach warunki mają wpływ na to komu można przyznać bon na zasiedlenie, a komu to świadczenie nie przysługuje.

Stosunek administracyjny

Osoby bezrobotne, które rozpoczną stosunek służbowy w policji nie mogą ubiegać o bon na zasiedlenie ponieważ jest to stosunek administracyjny (nie jest stosunkiem pracy w rozumieniu ustawy Kodeks pracy). A zatem, nie ma obowiązku odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne. Nawiązanie stosunku służbowego na podstawie rozkazu personalnego o mianowaniu na stanowisko służbowe w policji nie spełnia przesłanek, wynikających z ustawy o promocji zatrudnienia, dotyczących bonu na zasiedlenie.

Podobnie stosunek służby wojskowej ma charakter stosunku administracyjnego. Żołnierz z tytułu pełnienia służby nie otrzymuje wynagrodzenia, tylko uposażenie zasadnicze i dodatki.

W związku z administracyjnym charakterem stosunku służby wojskowej, powołanie do służby wojskowej, bez względu na rodzaj służby i czas trwania, osoby bezrobotnej, nie może być uznane za spełnienie warunków określonych w ustawie o promocji zatrudnienia, dotyczących bonu na zasiedlenie.

Również stosunek służbowy funkcjonariuszy służby więziennej (na podstawie mianowania) nie spełnia warunków, o których mowa w ustawie o promocji zatrudnienia. Obowiązujące przepisy wyłączają obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne w trakcie trwania stosunku służbowego funkcjonariuszy Służby Więziennej. Nie podlegają oni ubezpieczeniom społecznym, lecz odrębnym regulacjom zawartym w ustawie o Służbie Więziennej. 

Także stosunek służb mundurowych w Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej oraz Służbie Ochrony Państwa ma charakter stosunku administracyjnego, a zatem nie jest stosunkiem pracy w rozumieniu Kodeksu pracy. W związku z administracyjnym charakterem stosunku tych służb, bez względu na rodzaj służby i czas trwania, osobie bezrobotnej, nie może być przyznany bon na zasiedlenie, gdyż nie spełni ona warunków, określonych w ustawie o promocji zatrudnienia.

Aplikanci komorniczy, KSAP i staż podyplomowy lekarzy

W przypadku aplikantów komorniczych wpis na listę aplikantów następuje na podstawie uchwały rady izby komorniczej. Rada izby komorniczej obowiązana jest wskazać komornika, w którego kancelarii aplikant komorniczy jest albo zostanie zatrudniony. Odbywanie praktyki przez aplikanta komorniczego, w ramach której aplikant nabywa prawo do wykonywania zawodu komornika, nie spełnia przesłanek uprawniających do rozliczenia bonu na zasiedlenie.

Kształcenie w KSAP (Krajowej Szkole Administracji Publicznej) nie jest równorzędne z zatrudnieniem lub wykonywaniem innej pracy zarobkowej w rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia.

Tak więc, okres pobierania stypendium z KSAP, nie powinien zostać uznany za spełnienie warunków, o których mowa w ustawie o promocji zatrudnienia, dotyczących bonu na zasiedlenie.

Również odbywanie stażu podyplomowego, w ramach którego lekarz lub lekarz dentysta wykonuje zawód na podstawie ograniczonego prawa do wykonywania tego zawodu, jest formą obowiązkowego kształcenia podyplomowego. Oferta stażu jest lekarzowi przedstawiona, w związku z czym nie zostają spełnione przesłanki uprawniające do uzyskania bonu na zasiedlenie.

Szkolenia specjalizacyjne w trybie rezydenckim lub pozarezydenckim

Inaczej wygląda sytuacja osób, które odbywają szkolenia specjalizacyjne w trybie rezydenckim lub pozarezydenckim. W tym przypadku możemy mówić o spełnieniu warunków ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, dotyczących bonu na zasiedlenie. Wyjątek stanowi sytuacja, gdy szkolenie specjalizacyjne prowadzone w trybie pozarezydenckim (na wniosek lekarza) odbywa się w ramach poszerzenia zajęć programowych stacjonarnych studiów doktoranckich o program specjalizacji odbywanej w tej samej jednostce, w dziedzinie zgodnej z kierunkiem tych studiów, i w ramach udzielonego urlopu szkoleniowego lub urlopu bezpłatnego, a po ukończeniu tych studiów – w trybie określonym w ustawie o zawodach lekarza i lekarza dentysty.

Urzędy pracy rozpatrują przyznanie bonu na zasiedlenie w oparciu o złożony wniosek, obowiązujące przepisy oraz wewnętrzny regulamin, który może wprowadzać dodatkowe zasady przyznawania wsparcia.

Wojciech Napora (Zielona Linia 19524, Centrum Informacyjne Służb Zatrudnienia)

Źródło:

Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku – art. 66n.