Повернутися

Praca za granicą

Artykuł zgodny ze stanem prawnym na dzień: 2024-04-02

EURES to system międzynarodowej wymiany ofert pracy, który powstał na mocy decyzji Komisji Europejskiej w 1993 roku. Jest to sieć współpracy publicznych służb zatrudnienia krajów Europejskiego Obszaru Gospodarczego, czyli krajów Unii Europejskiej oraz Norwegii, Islandii, Liechtensteinu, a także Szwajcarii oraz innych podmiotów z państw, o których mowa w art. 1 ust. 3 pkt 2 lit. a-c Ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, uprawnionych do realizacji działań sieci EURES . Sieć EURES obejmuje 31 państw.

Na czym polegają usługi EURES?

Usługi EURES polegają na:

  • udzielaniu bezrobotnym i poszukującym pracy pomocy w uzyskaniu odpowiedniego zatrudnienia zgodnie z prawem swobodnego przepływu pracowników w Unii Europejskiej;
  • udzielaniu pracodawcom pomocy w pozyskaniu pracowników o poszukiwanych kwalifikacjach zawodowych;
  • inicjowaniu i organizowaniu kontaktów bezrobotnych i poszukujących pracy z pracodawcami;
  • informowaniu o warunkach życia i pracy oraz sytuacji na rynkach pracy, z uwzględnieniem występujących tam zawodów deficytowych i nadwyżkowych;
  • przeciwdziałaniu i zwalczaniu pojawiających się przeszkód w mobilności zatrudnienia;
  • informowaniu pracowników publicznych służb zatrudnienia oraz związków zawodowych i organizacji pracodawców o usługach EURES;
  • inicjowaniu projektów o zasięgu międzynarodowym i zarządzaniu nimi.

EURES w Polsce

W Polsce pośrednictwo pracy w ramach sieci EURES realizują wojewódzkie urzędy pracy we współpracy z właściwymi terytorialnie powiatowymi urzędami pracy, wojewódzką komendą OHP oraz centrami edukacji i pracy OHP z terenu województwa.

Wojewódzki Urząd Pracy realizuje pośrednictwo pracy w ramach sieci EURES zarówno dla pracodawców krajowych jak i pracodawców z krajów EOG.

Oferta pracy przyjmowana jest od pracodawcy krajowego i upowszechniana przez sieć EURES w wybranych przez pracodawcę krajach EOG. Wojewódzki urząd pracy może również, na wniosek pracodawcy, przyjmować aplikacje od kandydatów z państw EOG, następnie weryfikować je pod względem zgodności z wymaganiami określonymi w ofercie i przekazywać do pracodawcy. Pracownicy urzędu pracy tłumaczą ofertę pracy dla obywateli EOG na język angielski, niemiecki i francuski zanim zostanie przekazana do realizacji.

Również pracodawcy z krajów EOG otrzymują pełne wsparcie przy poszukiwaniu pracowników w Polsce. Do zadań wojewódzkich urzędów pracy należy przyjmowanie oraz rozpowszechnianie zagranicznych ofert pracy, a także przyjmowanie, weryfikacja i przekazywanie do pracodawcy aplikacji kandydatów z Polski. Urząd pracy jest również zobowiązany zapewnić możliwość samodzielnego dostępu do informacji o zagranicznych ofertach pracy zamieszczonych w bazie ofert pracy EURES.

Zadania wojewódzkich komend OHP oraz centrów edukacji i pracy OHP są bardzo zbliżone do tych realizowanych przez wojewódzkie urzędy pracy. Ochotnicze Hufce Pracy nie zajmują się jednak przyjmowaniem ofert pracy od pracodawców krajowych ani upowszechnianiem ich w krajach EOG.

Skąd czerpać informacje na temat usług oferowanych przez EURES?

Został stworzony specjalny portal internetowy Komisji Europejskiej http://www.eures.europa.eu/, aby ułatwić dostęp do informacji na temat usług oferowanych przez EURES. Zawiera on wszelkie informacje na temat zagadnień związanych z poruszaniem się na europejskim rynku pracy.

Portal daje osobom poszukującym pracy możliwość znalezienia zatrudnienia, a pracodawcom pozwala na rekrutację pracowników. Wchodząc na portal sieci EURES, możesz przejrzeć między innymi:

  • bazę ofert pracy pracodawców zainteresowanych rekrutacją pracowników z zagranicy,
  • bazę CV osób zainteresowanych podjęciem zatrudnienia za granicą,
  • bazę informacyjną zawierającą opis warunków życia i pracy w krajach członkowskich.

Opracowanie: Zespół redakcyjny Zielonej Linii


Uwaga! Wszystkie treści i materiały zamieszczane na portalu zielonalinia.gov.pl,opracowywane przez grupę redakcyjną, mają charakter informacyjny. Redakcja portalu dokłada wszelkich starań, aby informacje w nim zawarte były rzetelne i wiarygodne. Nie stanowią one wiążącej interpretacji przepisów prawnych.