Uznanie kwalifikacji zawodowych osoby poszukującej pracy - Artykuł

Powiatowy urząd pracy może udzielić Ci pomocy w nabywaniu wiedzy, umiejętności lub kwalifikacji, zwiększających Twoje szanse na podjęcie zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub działalności gospodarczej.

Jedną z form takiej pomocy jest finansowanie z Funduszu Pracy opłaty za przeprowadzenie postępowania wydanie decyzji w sprawie uznania kwalifikacji zawodowych do wykonywania zawodu regulowanego albo do podejmowania lub wykonywania działalności regulowanej, o której mowa w art. 14 ustawy z dnia 22 grudnia 2015 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej.

Zwrot opłaty za powyższe postępowania odbywa się na podstawie złożonego przez Ciebie wniosku oraz późniejszego zawarcia umowy z urzędem.

Jakie są przerwania postępowania w sprawie uznania kwalifikacji zawodowych?

Jeśli z własnej winy przerwiesz postępowanie w sprawie uznania kwalifikacji zawodowych do wykonywania zawodu regulowanego albo do podejmowania lub wykonywania działalności regulowanej, będziesz zmuszony zwrócić sfinansowane z Funduszu Pracy koszty należne instytucji pobierającej te opłaty.

Zwrot środków odbywa się na wyodrębniony rachunek bankowy PUP lub samorządu powiatu.

Jeśli przyczyną przerwania postępowania będzie podjęcie zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub prowadzenie działalności gospodarczej, trwające co najmniej miesiąc, nie będziesz musiał zwracać tych kosztów.

Utrata statusu poszukującego pracy podczas postępowania w sprawie uznania kwalifikacji zawodowych

Jeżeli w trakcie postępowania w sprawie uznania kwalifikacji zawodowych do wykonywania zawodu regulowanego albo do podejmowania lub wykonywania działalności regulowanej utracisz status poszukującego pracy z powodu złożenia wniosku o pozbawienie tego statusu, urząd pracy nie zawiesi finansowania tej formy wsparcia.

Przydatne informacje

Łączne koszty należne instytucjom szkoleniowym, organizatorom studiów podyplomowych, instytucjom potwierdzającym nabycie wiedzy i umiejętności, instytucjom wydającym dokumenty potwierdzające nabycie wiedzy i umiejętności oraz pobierającym opłaty, o których mowa w art. 103 i art. 104, nie mogą przekroczyć 450 % przeciętnego wynagrodzenia na jedną osobę w okresie kolejnych 3 lat.

Do tego limitu nie wlicza się kwoty pożyczki edukacyjnej.

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia (art. 99 ust. 1 pkt 7, ust. 2 pkt 3, art. 104, art. 108, art. 109 ust. 1 pkt 4, ust. 3, art. 112)

Opracowanie: Zespół redakcyjny Zielonej Linii