Pracownicze Plany Kapitałowe
Artykuł zgodny ze stanem prawnym na dzień: 2019-09-02
Od lipca największe firmy mają obowiązek wdrożenia programu PPK. Systematycznie, w określonych terminach, dołączą do nich pozostali powierzający pracę. Przedstawiamy, kogo dotyczy ten obowiązek, w jakim terminie powinien przystąpić do programu oraz na czym polega program.
Celem powstałego Pracowniczego Planu Kapitałowego jest umożliwienie osobom zatrudnionym oszczędzania na emeryturę. Program nie zwalnia z obowiązku odprowadzania składek do ZUS oraz można go łączyć z już istniejącymi rozwiązaniami, typu indywidualne konta emerytalne.
Do kogo skierowany jest program PPK?
PPK dla zatrudniających jest obowiązkowy. Zobowiązani oni są przystąpić do programu w określonych w przepisach terminach. Uzależnione są one od wielkości przedsiębiorstwa. Z dniem 1 lipca 2019 do programu przystąpiły firmy zatrudniające co najmniej 250 pracowników. Od stycznia 2020 roku do programu dołączą firmy zatrudniające co najmniej 50 osób, od 1 lipca 2020 r. firmy zatrudniające co najmniej 20 osób. Ostatnie dołączą do programu jednostki sektora finansów publicznych, w styczniu 2021 roku.
Przepisy zawierają kilka wyjątków zatrudniających, którzy nie muszą tworzyć PPK. Warto to sprawdzić.
W przypadku zatrudnionych, przystąpienie do programu jest dobrowolne. Tu znaczenie ma wiek. Pracownicy w wieku 18-55 lat zapisywani są do programu z automatu, jednak z możliwością rezygnacji. Pracownicy, którzy ukończyli 55 lat, ale mają mniej niż 70, mogą na wniosek przystąpić do programu. Przepisy nie przewidują możliwości uczestnictwa w programie dla osób powyżej 70 lat.
PPK są skierowane nie tylko do osób zatrudnionych na etacie, ale również do osób wykonujących pracę nakładczą, zleceniobiorców, członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych lub spółdzielni kółek rolniczych oraz członków rad nadzorczych wynagradzanych z tytułu pełnienia funkcji. Do PPK nie mogą przystąpić osoby samozatrudnione.
Skąd pochodzą środki w PPK
Środki do PPK będą wpłacać zatrudnieni z wynagrodzenia w wysokości 2 proc. Pracodawca wniesie wpłatę w wysokości 1,5 proc. wynagrodzenia. Przepisy przewidują możliwość obniżenia wpłaty, jeśli wynagrodzenie nie przekracza 1,2-krotności najniższego wynagrodzenia do 0,5 proc. wynagrodzenia.
Poza wskazanymi wpłatami podstawowymi, uczestnicy mogą zadeklarować przekazywanie wpłat dodatkowych dla pracownika w wysokości do 2 proc. wynagrodzenia, a dla pracodawcy do 2,5 proc. wynagrodzenia pracownika.
Dodatkowo na konto będą wpływały dopłaty ze środków publicznych. Wpłata powitalna w wysokości 250 zł zostanie przelana osobie, która jest uczestnikiem PPK przez co najmniej 3 pełne miesiące. Dopłatę roczną z Funduszu Pracy uczestnicy otrzymają w wysokości 240 zł w przypadku, gdy w danym roku kalendarzowym osiągną co najmniej wysokość wpłat podstawowych należnych od kwoty stanowiącej 6-krotność minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w tym roku, a dla osób których wynagrodzenie nie przekracza 1,2-krotności płacy minimalnej – 25 proc. wpłat podstawowych należnych od kwoty stanowiącej 6-krotność minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w tym roku.
Kiedy będzie można wypłacić zgromadzone środki?
Wypłata środków będzie możliwa po ukończeniu 60 lat. Nie jest ona powiązana z nabyciem prawa do emerytury, co oznacza, że dokonanie wypłaty jest możliwe przed przejściem na emeryturę.
Wcześniejsze podjęcie środków będzie możliwe tylko w określonych w ustawie przypadkach: poważnej choroby uczestnika, małżonka lub dziecka, na pokrycie wkładu własnego lub jako zwrot. W przypadku śmierci uczestnika, zgromadzone środki będą podlegały dziedziczeniu na zasadach ogólnych lub zostaną przekazane osobie wskazanej przez uczestnika.
Kara za niewdrożenie PPK
Przepisy przewidują kary za nie zawarcie umów w określonym czasie. Komisja Nadzoru Finansowego może nałożyć karę grzywny w wysokości 1,5 proc. funduszu wynagrodzeń w danym podmiocie zatrudniającym w roku obrotowym poprzedzającym. Grzywna, w takiej samej wysokości, grozi również za nakłanianie zatrudnionego do rezygnacji z oszczędzania.
Joanna Kuzub (Zielona Linia 19524, Centrum Informacyjne Służb Zatrudnienia)
Źródło: „Zmiany w prawie pracy” Dziennik Gazeta Prawna
Uwaga! Wszystkie treści i materiały zamieszczane na portalu zielonalinia.gov.pl,opracowywane przez grupę redakcyjną, mają charakter informacyjny. Redakcja portalu dokłada wszelkich starań, aby informacje w nim zawarte były rzetelne i wiarygodne. Nie stanowią one wiążącej interpretacji przepisów prawnych.
Zobacz podobne artykuły:
Ochrona sygnalistów w Polsce W naszym niedawnym artykule poruszyliśmy zjawisko whistleblowingu, czyli tzw. demaskatorstwa. Pora przenieść temat w polskie realia. Jakie formy ochrony sygnalistów przewiduje nasze prawo?
Przygotowanie do rozmowy rekrutacyjnej – klucz do sukcesu zawodowego Rozmowa kwalifikacyjna to jeden z najważniejszych etapów procesu rekrutacyjnego. Właściwe przygotowanie może znacząco zwiększyć szanse na pozytywny rezultat i uzyskanie pracy. Proces ten warto potraktować strategicznie, dzieląc go na kilka etapów.
Zmiany w przepisach dotyczących polskiego rynku pracy 1 czerwca 2025 r. weszły w życie nowe przepisy dotyczące polskiego rynku pracy. Swoim zakresem obejmują one m.in. bezrobotnych. Zmienia się wiele w zasadach rejestracji, kontaktu z urzędem pracy, jak i warunkach przyznawanych wsparć. Ponadto wprowadzone zostały nowe zasady powierzania pracy cudzoziemcom. W tym przypadku, również mamy do czynienia z ważnymi zmianami.
Wizy a praca cudzoziemców po zmianie przepisów 1 czerwca 2025 r. weszły w życie przepisy, które zmieniają zasady zatrudniania w Polsce cudzoziemców z krajów trzecich. Jak obecnie wygląda kwestia pracy osób, które przyjechały do naszego kraju na wizach? Które z nich umożliwiają podjęcie pracy, a które nie? Pobyt na jakich wizach umożliwia ubieganie się o zezwolenie na pobyt czasowy i pracę? Odpowiadamy.
O sygnalistach, czyli kim jest whistleblower? Sygnalista to dość tajemnicze określenie osoby, która działa w celu eksponowania nieprawidłowości w różnych sferach życia, w tym pracy. Jakie są genezy tego zjawiska i najgłośniejsze przypadki tego typu działań na świecie?
Co działa, a co nie. Co zrobić, jak się nie chce? Zmotywowanie się do działania wbrew niechęci to jedno z najczęstszych wyzwań we współczesnym świecie. Wydawałoby się, że skoro coś „trzeba zrobić”, to wystarczy wola. Ale właśnie w tym miejscu psychologia rozkłada sytuację na czynniki pierwsze i pokazuje: człowiek nie działa jak maszyna. To, że coś „powinno być zrobione”, nie oznacza jeszcze, że pojawi się energia, koncentracja czy zaangażowanie. A więc – co działa, a co nie?
Stres i wypalenie zawodowe – cichy wróg współczesnego pracownika Współczesny rynek pracy niesie za sobą wiele wyzwań. Ciągła presja na efektywność, wysokie tempo życia, rywalizacja, brak stabilności zatrudnienia oraz stale rosnące oczekiwania pracodawców prowadzą do wzmożonego stresu, który – jeśli nie jest właściwie zarządzany – może przerodzić się w wypalenie zawodowe. Ten problem dotyczy coraz większej liczby osób i coraz częściej nie tylko przedstawicieli zawodów wysokiego ryzyka psychicznego, jak lekarze, nauczyciele czy pracownicy socjalni, ale również menedżerów, a nawet freelancerów.
Work-life balance, czyli jak pogodzić pracę z życiem prywatnym? Rosnące tempo życia, natężenie obowiązków zawodowych i rosnąca frustracja wśród pracowników sprawiły, że w ostatnich latach w dyskusji na temat rynku pracy coraz częściej słyszymy o zasadzie work-life balance. Jakie są jej założenia i jak można ją wdrożyć?
