Kiedy pracownikowi przysługuje wynagrodzenie postojowe? - Rynek pracy w prawie

Zgodnie z art. 81 Kodeksu pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia za czas niewykonywania pracy, jeśli jest gotowy do jej podjęcia, a przyczyna przestoju leży po stronie pracodawcy. W takim przypadku pracownikowi „przysługuje wynagrodzenie wynikające z jego osobistego zaszeregowania, określonego stawką godzinową lub miesięczną, a jeżeli taki składnik wynagrodzenia nie został wyodrębniony przy określaniu warunków wynagradzania – 60% wynagrodzenia. W każdym przypadku wynagrodzenie to nie może być jednak niższe od wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów”.

Warunki wynagrodzenia postojowego

Kodeks pracy określa dwa warunki, jakie muszą być spełnione, aby pracownik uzyskał prawo do wynagrodzenia za czas przestoju:

• przez cały okres postoju pracownik musi być gotowy do podjęcia pracy, co oznacza, że pracownik na każde wezwanie musi się stawić w wyznaczonym przez pracodawcę miejscu i czasie. Pracodawca w czasie przestoju ma prawo wzywać do zakładu pracy wybranych pracowników i ponownie odsyłać ich do domu. Pracodawca może też na czas przestoju powierzyć pracownikowi inną odpowiednią pracę, za której wykonanie przysługuje pracownikowi wynagrodzenie nie niższe, niż te, które otrzymuje za czas postoju;
• przestój powinien nastąpić z przyczyn dotyczących pracodawcy. Nie ma tutaj znaczenia, czy przestój wynika z przyczyn niezależnych od pracodawcy (np. niskie temperatury uniemożliwiające produkcję, awaria urządzeń), czy z powodów leżących po stronie pracodawcy. W każdej okoliczności pracownikowi przysługuje prawo do wynagrodzenia za czas przestoju. Brak wypłaty za ten czas jest naruszeniem podstawowych obowiązków pracodawcy i może być podstawą do wniesienia przez pracownika pozwu do sądu pracy lub złożenia zawiadomienia o naruszeniu prawa do inspekcji pracy.

Wysokość wynagrodzenia postojowego

Wysokość wynagrodzenia postojowego jest określona w art. 81 par. 1 KP. Zgodnie z nim pracownikowi przysługuje wynagrodzenie wynikające z jego osobistego zaszeregowania, czyli pensja zasadnicza określona w umowie o pracę. Oznacza to, że 100% wynagrodzenia za czas przestoju przysługuje, kiedy w umowie została określona stawka godzinowa lub miesięczna.

W przypadku, gdy praca świadczona jest np. na akord lub prowizję, przysługuje 60% wynagrodzenia. 60% może być wypłacane tylko w sytuacji, jeśli pracownik nie ma określonej stawki godzinowej lub miesięcznej. W praktyce większość pracowników ma w umowie określoną stawkę, więc w przypadku przestoju powinni otrzymać 100% wynagrodzenia postojowego.

Niezależnie jednak od wariantu, w każdym przypadku wynagrodzenie postojowe nie może być niższe od aktualnie obowiązującej płacy minimalnej.

Warto pamiętać, że wynagrodzenie postojowe przysługuje każdej osobie zatrudnionej na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę. Nie ma też znaczenia, czy umowa jest zawarta na okres próbny, na czas określony lub nieokreślony oraz to, w jakim wymiarze czasu pracy pracownik jest zatrudniony.

Katarzyna Sędziak (Zielona Linia 19524, Centrum Informacyjne Służb Zatrudnienia)

Źródło:

Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy.