Zatrudnianie cudzoziemców – niewypracowanie zadeklarowanej ilości godzin - Rynek pracy w prawie

Pracodawcy, którzy zatrudniają cudzoziemców na podstawie umowy zlecenia i dokumentu legalizującego taką pracę, a więc zezwolenia na pracę, zezwolenia na pracę sezonową, zezwolenia na pobyt czasowy i pracę, oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi, powiadomienia o powierzeniu wykonywania pracy obywatelowi Ukrainy mają obowiązek zapewnić im pracę w liczbie godzin, która została określona w jednym z tych dokumentów.

Niezapewnienie pracy w określonej liczbie godzin, jeżeli przyczyna takiego stanu rzeczy leży po stronie pracodawcy (zleceniodawcy), jest traktowana jako powierzenie cudzoziemcowi nielegalnego wykonywania pracy.

Czytaj także: Student (cudzoziemiec) a obowiązek posiadania zezwolenia na pracę

Sytuacja wygląda inaczej, gdy niewypracowanie godzin wynika z przyczyn leżących po stronie cudzoziemca. Najczęściej chodzi tu o wyjazd cudzoziemca do swojego kraju lub samowolne zaprzestanie pracy, pomimo wiążącej go umowy. W takim przypadku nie dochodzi do popełnienia wykroczenia.

Jak to uzasadnić?

Państwowa Inspekcja Pracy wymienia ewentualne dowody świadczące o tym, że cudzoziemiec – pomimo zapewnienia mu pracy w liczbie godzin określonej w zezwoleniu, oświadczeniu lub powiadomieniu – nie wypracował podanej tam liczby godzin i nastąpiło to z przyczyn leżących wyłącznie po stronie obcokrajowca oraz niezależnych od podmiotu powierzającego pracę. Są to w szczególności:

• złożone przez cudzoziemca pisemne oświadczenie, w którym potwierdza on, że powodem nieprzepracowania takiej liczby godzin były okoliczności, np. wyjazd cudzoziemca do kraju pochodzenia lub jego choroba (w celu uniknięcia nieporozumień oświadczenie to powinno zostać sporządzone w języku zrozumiałym dla cudzoziemca);
• umieszczona w paszporcie pieczęć kontroli granicznej, która potwierdza wyjazd cudzoziemca z Polski w określonym terminie;
• zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby, pobytu w szpitalu itp.

Czytaj także: Zezwolenie jednolite – załącznik nr 1

W wyjaśnieniach PIP czytamy:

„W toku postępowania kontrolnego inspektor pracy ma prawo żądania od podmiotu kontrolowanego oraz od wszystkich pracowników lub osób, które są lub były zatrudnione, albo które wykonują lub wykonywały pracę na jego rzecz na innej podstawie niż stosunek pracy, pisemnych i ustnych informacji w sprawach objętych kontrolą oraz wzywania i przesłuchiwania tych osób w związku z przeprowadzaną kontrolą.”

Szczegółowych informacji w tym zakresie udziela Państwowa Inspekcja Pracy

Wojciech Napora (Zielona Linia 19524, Centrum Informacyjne Służb Zatrudnienia)

Źródło:

Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach.

Ustawa z dnia 12 marca 2022 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa.

www.pip.gov.pl