Zasady udzielania zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE [Zatrudnianie cudzoziemców] - Rynek pracy w prawie

Zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE udzielane jest na czas nieoznaczony. Karta pobytu natomiast jest ważna przez 5 lat. Cudzoziemiec powinien złożyć wniosek osobiście, nie później niż w ostatnim dniu legalnego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do wojewody właściwego ze względu na miejsce swojego pobytu.

Warunki uzyskania zezwolenia

Oprócz spełnienia podstawowego warunku nieprzerwanego pobytu cudzoziemca na terytorium Polski przez co najmniej 5 lat przed dniem złożenia wniosku, cudzoziemiec powinien spełnić łącznie również następujące warunki:

• posiadać źródło stabilnego i regularnego dochodu wystarczającego na pokrycie kosztów utrzymania siebie i członków rodziny pozostających na jego utrzymaniu;
• posiadać ubezpieczenie zdrowotne (w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych) lub potwierdzenie pokrycia przez ubezpieczyciela kosztów leczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
• posiadać potwierdzoną znajomość języka polskiego (na poziomie biegłości językowej co najmniej B1).

Jakie okresy zalicza się do 5-letniego pobytu?

Do 5-letniego nieprzerwanego pobytu cudzoziemca na terytorium Polski zalicza się:

• łączny okres legalnego pobytu na terytorium Unii Europejskiej, jeżeli cudzoziemiec przebywał legalnie i nieprzerwanie na tym terytorium co najmniej przez 5 lat na podstawie wydanego przez państwo członkowskie UE dokumentu pobytowego z adnotacją „Niebieska Karta UE”, w tym na terytorium Polski – co najmniej przez 2 lata bezpośrednio przed złożeniem wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji;
• cały okres pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w toku postępowania w sprawie udzielenia ochrony międzynarodowej, jeżeli przekroczył on 18 miesięcy;
• połowę okresu pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w przypadku cudzoziemców, którzy przebywają w celu odbycia studiów albo kontynuują swój legalny pobyt w Polsce po odbyciu tych studiów.

Kiedy pobyt uznaje się za nieprzerwany?

Pobyt cudzoziemca stanowiący podstawę do udzielenia mu zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE uznaje się za nieprzerwany, jeżeli żadna z przerw w nim nie była:

• dłuższa niż 6 miesięcy wszystkie, a przerwy nie przekroczyły łącznie 10 miesięcy
• w przypadku pobytu na terytorium RP;
• dłuższa niż 12 miesięcy i wszystkie przerwy nie przekroczyły łącznie 18 miesięcy w przypadku pobytu na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej cudzoziemca posiadającego zezwolenie na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji.

Okresu pobytu wymaganego w celu uzyskania tego zezwolenia nie przerywają okresy nieobecności na terytorium Polski spowodowane:

• wykonywaniem przez cudzoziemca obowiązków zawodowych lub świadczeniem przez niego pracy poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie umowy zawartej z pracodawcą, którego siedziba znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub
• towarzyszeniem cudzoziemcowi, o którym mowa w punkcie powyżej, przez jego małżonka lub małoletnie dziecko, lub
• szczególną sytuacją osobistą wymagającą obecności cudzoziemca poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej trwającą nie dłużej niż 6 miesięcy, lub
• wyjazdem poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu odbycia praktyk lub uczestnictwa w zajęciach, przewidzianych w toku studiów w polskiej uczelni.

Jakich okresów pobytu nie wlicza się do 5-letniego pobytu?

Do 5-letniego okresu pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie zalicza się pobytu cudzoziemca:

• będącego pracownikiem delegowanym przez usługodawcę w celu transgranicznego świadczenia usług lub będącego usługodawcą świadczącym usługi transgraniczne;
• przebywającego na terytorium Polski na podstawie wizy Schengen upoważniającej tylko do wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i pobytu na tym terytorium, wydanej w celu przyjazdu ze względów humanitarnych, z uwagi na interes państwa lub zobowiązania międzynarodowe;
• w okresie jego nauki na terytorium Polski;
• który został zobowiązany do powrotu i nie upłynął jeszcze termin dobrowolnego powrotu określony w decyzji w tej sprawie, także w przypadku przedłużenia tego terminu;
• który jest obowiązany opuścić terytorium Polski w przypadku odmowy udzielenia lub cofnięcia zezwolenia pobytowego, bądź w przypadku odmowy udzielania lub cofnięcia ochrony międzynarodowej;
• będącego członkiem misji dyplomatycznej lub urzędu konsularnego państwa obcego lub inną osobą zrównaną z nimi na podstawie ustaw, umów międzynarodowych lub powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych;
• na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa lub zezwolenia na pobyt czasowy w celu korzystania z mobilności długoterminowej pracownika kadry kierowniczej, specjalisty lub pracownika odbywającego staż, w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa lub zezwolenia na pobyt czasowy ze względu na okoliczności wymagające krótkotrwałego pobytu;
• w toku postępowania w sprawie nadania mu statusu uchodźcy, jeśli postępowanie to zakończyło się odmową nadania statusu uchodźcy lub udzielenia ochrony uzupełniającej;
• na podstawie zezwolenia na przekraczanie granicy w ramach małego ruchu granicznego.

Katarzyna Sędziak (Zielona Linia 19524, Centrum Informacyjne Służb Zatrudnienia)

Źródło:

Art. 211-212 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach