Wartościowe narzędzia i rozwiązania na portalach migracyjnych w innych krajach Europy - Working and Living in Poland

Narzędzia typu „sprawdź to sam”

Już sama aplikacja o właściwy dokument pobytowy może nastręczać poważnych problemów, szczególnie w przypadku cudzoziemców spoza obszaru Unii Europejskiej i Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Typ i rodzaj pozwolenia w wielu przypadkach zależy od takich czynników jak obywatelstwo, cel wjazdu do kraju, planowana długość pobytu, a nawet poziom wykształcenia i miejsce jego uzyskania.

Pomocne stają się wtedy udostępnione przez organizacje rządowe i międzynarodowe narzędzia umożliwiające określenie odpowiedniego dokumentu poprzez odpowiedź na serię pytań dotyczących wspomnianych kwestii. Do takich narzędzi należy m.in. Quick-Check dostępny na stronie niemieckiego portalu Make it in Germany i Visa Check oferowany przez Migracyjne Centrum Informacji słowackiego oddziału Międzynarodowej Organizacji ds. Migracji.

Po wybraniu odpowiedzi odnoszących się do indywidualnej sytuacji otrzymujemy krótkie podsumowanie możliwości otrzymania prawa do pobytu związanego z konkretnym celem wraz z wymaganiami, które należy spełnić przed wysłaniem wniosku.

Informacja nie jest wiążąca i nie ma mocy prawnej, stanowi jednak wartościowy pierwszy krok w gąszczu przepisów imigracyjnych. Mając podstawową wiedzę o warunkach przebywania w nowym kraju, można następnie uzupełnić ją innymi źródłami lub rozmową z konsultantem.

Interaktywna mapa

Pierwsze tygodnie w nowym otoczeniu zazwyczaj są najtrudniejszym okresem, zwłaszcza jeśli przenosimy się w miejsce z zupełnie innego kręgu kulturowego. To wtedy kluczowa okazuje się pomoc ze strony instytucji wspierających proces integracyjny.

Strona litewskiego Migracyjnego Centrum Informacji udostępnia interaktywną mapę kraju, która ułatwia proces odnalezienia interesującej nas organizacji. Poza wyborem regionu – zarówno poprzez kliknięcie na mapę, jak i listę rozwijaną – dane można filtrować według kategorii (m.in. pomoc prawna, instytucje kultury, wsparcie psychologiczne, lokalne społeczności). Otrzymujemy wówczas informację o obsługiwanych językach, adres placówki oraz dane kontaktowe (zwykle przynajmniej telefon lub adres e-mail, ale często również odnośnik do strony internetowej lub profilu na Facebooku).

Tego typu mapa pozwala nie tylko lepiej przygotować się do wyjazdu do obcego kraju, ale również szybko zlokalizować potrzebny ośrodek w przypadku konieczności skorzystania z usług służb rynku pracy lub znalezienia społeczności posługującej się językiem ojczystym.

Sekcja z wydarzeniami

Czasem samo znalezienie instytucji oferującej wybraną formę wsparcia lub integracji nie wystarczy. Z pomocą przychodzi wówczas lista kompilująca wydarzenia prowadzone przez organizacje partnerskie. Takie narzędzia dostępne są na portalach poświęconym cudzoziemcom m.in. w Niemczech i Liechtensteinie.

Wydarzenia mogą mieć dwojaki charakter. Portal Make it in Germany skupia się na warsztatach i seminariach poświęconych tematyce cudzoziemców na rynku pracy (m.in. uznaniu kwalifikacji zawodowych i przygotowaniu do rozmowy kwalifikacyjnej). Strona z Liechtensteinu kładzie większy nacisk na społeczne kwestie integracyjne, informując m.in. o festiwalach kulturowych, projekcjach filmów i cyklicznych spotkaniach dla dzieci i rodziców w Bibliotece Narodowej.

Samodzielne poszukiwanie tego typu informacji jest praco- i czasochłonne. Odpowiednia sekcja na oficjalnym portalu po pierwsze gromadzi dane, ułatwiając dostęp do nich cudzoziemcom, a po drugie legitymizuje przedstawiane wydarzenia. Jest to szczególnie ważne w sytuacji, kiedy wiele podmiotów wykorzystuje poszukujących pomocy cudzoziemców do nieuczciwych praktyk.

Rozwiązania dla niepełnosprawnych

Coraz więcej obiektów zostaje dostosowanych do potrzeb osób z niepełnosprawnościami. W urzędach i innych instytucjach publicznych montowane są podjazdy dla wózków, likwidowane progi przy drzwiach, a korytarze poszerzane tak, aby zapewnić swobodne poruszanie się. Procesy integracyjne obejmują również portale poświęcone cudzoziemcom. Właściwe dostosowanie stron internetowych staje się obecnie normą (portal litewskiego Migracyjnego Centrum Informacji pozwala m.in. na zmianę rozmiaru tekstu, wybór jednej z kilku opcji nasycenia i kontrastu oraz podkreślenie tytułów i odnośników), by ułatwić korzystanie np. przez osoby z dysfunkcją wzroku.

Strona rządu Kanady wprowadziła udogodnienia w innym kluczowym obszarze. Osoby z zaburzeniami słuchu lub mowy mają możliwość kontaktu z infolinią poprzez urządzenia TTY (telefon tekstowy), czyli specjalną formę komunikacji z pośrednikiem, który czyta na głos przesłaną tekstem wiadomość od użytkownika, a następnie przepisuje i przesyła tekstem ustną odpowiedź drugiego rozmówcy.

Konsultacje z pracownikami Szwedzkiego Urzędu Migracyjnego są z kolei możliwe również z pomocą tłumacza języka migowego oraz za pośrednictwem usługi teletal, wspierającej nie tylko osoby z zaburzeniami mowy, ale także oferującej m.in. interpretację niejednoznacznych i skomplikowanych terminów oraz zapewniającej poczucie bezpieczeństwa w trakcie rozmowy.

Biorąc pod uwagę, że proces migracyjny sam w sobie często jest dużym obciążeniem mentalnym dla cudzoziemca, wszelkie formy likwidacji barier wpływają pozytywnie na sytuację osób szczególnie zagrożonym wykluczeniem. Zgodnie z danymi Światowej Organizacji Zdrowia blisko co szósta osoba na świecie żyje z niepełnosprawnością. W przypadku migrantów – zwłaszcza jeśli chodzi o migrację przymusową – te statystyki mogą być znacznie wyższe. Inwestycja w tłumaczy języka migowego lub tworzenie wniosków pobytowych w dużym druku są więc inicjatywami szczególnie cennymi z punktu widzenia tej populacji.

Opracowanie: Jacek Gibel (Projekt Working and living in Poland)