Powrót

Kodeks postępowania administracyjnego – skarga i wniosek

Artykuł zgodny ze stanem prawnym na dzień: 2013-11-04

Tworzenie pism urzędowych dla wielu osób sprawia trudności. O tym, czy dane pismo jest skargą czy też wnioskiem, decyduje jego treść, a nie forma zewnętrzna. Jak zatem poprawnie konstruować teksty tego rodzaju pism?

Zgodnie z Konstytucją Rzeczpospolitej Polskiej, każdy, bez ograniczeń związanych z obywatelstwem, ma prawo do składania petycji, skarg i wniosków do organów państwowych, organów jednostek samorządu terytorialnego, organów samorządowych jednostek organizacyjnych oraz do organizacji i instytucji społecznych. Petycje, skargi i wnioski można składać w interesie publicznym, własnym lub osoby trzeciej za jej zgodą.

Skarga

Przedmiotem skargi jest zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez organy lub ich pracowników, naruszenie praworządności lub interesów skarżących, jak również bezzasadne przeciąganie załatwienia sprawy.

Skargę składa się do organów właściwych do ich rozpatrzenia:

  • rady gminy, rady powiatu i sejmiku województwa - wojewody, a w zakresie spraw finansowych – do regionalnej izby obrachunkowej,
  • organów wykonawczych jednostek samorządu terytorialnego oraz kierowników powiatowych służb, inspekcji, straży i innych jednostek organizacyjnych, w sprawach należących do zadań zleconych z zakresu administracji rządowej – do wojewody lub organu wyższego stopnia,
  • wójta (burmistrza, prezydenta miasta) i kierowników gminnych jednostek organizacyjnych z wyjątkiem spraw dotyczących zadań zleconych – te składa się do rady gminy,
  • zarządu powiatu oraz starosty, a także kierowników powiatowych służb, inspekcji, straży i innych jednostek organizacyjnych, z wyjątkiem spraw dotyczących zadań zleconych, które składa się do rady powiatu,
  • zarządu i marszałka województwa, z wyjątkiem spraw dotyczących zadań zleconych – te do sejmiku województwa,
  • wojewody, w sprawach podlegających rozpatrzeniu według kodeksu – do właściwego ministra, w innych sprawach – do Prezesa Rady Ministrów,
  • innych organów administracji rządowej, organu przedsiębiorstwa państwowego lub innej państwowej jednostki organizacyjnej – do organu wyższego stopnia lub sprawującego bezpośredni nadzór,
  • ministra – do Prezesa Rady Ministrów,
  • organu centralnego i jego kierownika – do organu, któremu podlega.

Właściwy do rozpatrzenia skargi dotyczącej zadań i działalności organizacji społecznej jest:

  • organ bezpośrednio wyższego stopnia tej organizacji,
  • Prezes Rady Ministrów lub minister sprawujący nadzór nad działalnością tej organizacji.

Jeżeli organ, który otrzymał skargę, nie jest właściwy do jej rozpatrzenia, przekazuje ją niezwłocznie, nie później niż w ciągu 7 dni, właściwemu organowi, powiadamiając o tym skarżącego. Może przekazać ją organowi niższego stopnia, tylko w przypadku gdy skarga nie zawiera zarzutów dotyczących działalności tego organu.

Skargę na pracownika można przekazać do załatwienia jego przełożonemu służbowemu, z obowiązkiem zawiadomienia organu właściwego do rozpoznania skargi o sposobie jej załatwienia, informację tę przekazuje się również skarżącemu. 

Organ właściwy do załatwienia skargi powinien ją załatwić bez zbędnej zwłoki, nie później niż w ciągu miesiąca. W przypadku, gdy dotrzymanie terminu nie jest możliwe, organ zobowiązany jest zawiadomić skarżącego o przyczynach zwłoki i wskazać nowy termin załatwienia sprawy.

Zawiadomienie o załatwieniu skargi zawiera:

  • oznaczenie organu, od którego pochodzi,
  • wskazanie w jaki sposób skarga została załatwiona,
  • podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby upoważnionej do załatwienia, a w formie dokumentu elektronicznego powinno być opatrzone bezpiecznym podpisem elektronicznym.

Zawiadomienie o odmownym załatwieniu skargi powinno posiadać również uzasadnienie faktyczne i prawne oraz pouczenie o tym, iż w przypadku gdy skarga, w wyniku jej rozpatrzenia, została uznana za bezzasadną i jej bezzasadność wykazano w odpowiedzi na skargę, a skarżący ponowi skargę bez wskazania nowych okoliczności – organ właściwy do jej rozpatrzenia może podtrzymać swoje poprzednie stanowisko, z odpowiednią adnotacją w aktach, bez zawiadamiania skarżącego.

Wniosek

Przedmiotem wniosku są sprawy dotyczące ulepszenia organizacji, wzmocnienia praworządności, usprawnienia pracy i zapobiegania nadużyciom, ochrony własności oraz lepszego zaspokajania potrzeb ludności.

Wniosek należy złożyć do organów właściwych ze względu na przedmiot wniosku. W sytuacji, gdy organ, który otrzymał wniosek nie jest właściwy do jego rozpatrzenia, przekazuje go w ciągu 7 dni właściwemu organowi, powiadamiając równocześnie wnioskodawcę.

Wniosek, tak jak skarga, powinien zostać rozpatrzony niezwłocznie, nie później niż w ciągu miesiąca.

Wnioskodawcy przysługuje prawo wniesienia skargi w sytuacji, gdy jest niezadowolony ze sposobu załatwienia wniosku lub niezałatwienia go w terminie narzuconym przez kodeks lub wskazanym w zawiadomieniu.

Skargi i wnioski mogą być wnoszone pisemnie lub za pomocą faksu, poczty elektronicznej a także ustnie do protokołu.

Przyjmowanie skarg i wniosków

Organy państwowe, organy samorządu terytorialnego i inne organy samorządowe oraz organy organizacji społecznych zobowiązane są przyjmować obywateli co najmniej raz w tygodniu w ustalonych przez siebie dniach i godzinach w sprawach skarg i wniosków. Dni i godziny przyjęć powinny być dostosowane do potrzeb ludności, przy czym przynajmniej raz w tygodniu powinny odbywać się po godzinach pracy. Informacja o dniach i godzinach przyjęć powinna być wywieszona na widocznym miejscu w siedzibie danej jednostki organizacyjnej oraz w podporządkowanych jej jednostkach organizacyjnych.

Joanna Kuzub (Zielona Linia 19524, Centrum Informacyjno-Konsultacyjne Służb Zatrudnienia)

Źródło: Kodeks postępowania administracyjnego


Uwaga! Wszystkie treści i materiały zamieszczane na portalu zielonalinia.gov.pl,opracowywane przez grupę redakcyjną, mają charakter informacyjny. Redakcja portalu dokłada wszelkich starań, aby informacje w nim zawarte były rzetelne i wiarygodne. Nie stanowią one wiążącej interpretacji przepisów prawnych.

Zobacz podobne artykuły:

  • Work-life balance, czyli jak pogodzić pracę z życiem prywatnym?
    Rosnące tempo życia, natężenie obowiązków zawodowych i rosnąca frustracja wśród pracowników sprawiły, że w ostatnich latach w dyskusji na temat rynku pracy coraz częściej słyszymy o zasadzie work-life balance. Jakie są jej założenia i jak można ją wdrożyć?

  • Upał a praca. Co czytamy w przepisach?
    „Uff - jak gorąco!”. Wysokie temperatury w okresie letnim mogą być bardzo uciążliwe dla pracowników, zwłaszcza tych pracujących na zewnątrz. Dlatego przepisy prawa pracy (BHP) nakładają na pracodawców pewne obowiązki, które mają poprawić komfort pracy w czasie upałów. Jakie? O co powinni zadbać pracodawcy, gdy słupek rtęci przekracza dopuszczalne normy bezpieczeństwa i higieny pracy?

  • Sztuczna inteligencja a rynek pracy. Wyzwania i szanse
    Sztuczna inteligencja to jeden z najważniejszych filarów współczesnej rewolucji technologicznej. Jej dynamiczny rozwój ma bezpośredni wpływ na wiele aspektów życia społecznego, gospodarczego i zawodowego. W szczególności, zmiany te są wyraźnie widoczne na rynku pracy, gdzie AI wprowadza nowe modele zatrudnienia, zmienia wymagania wobec pracowników oraz prowadzi do redefinicji kompetencji niezbędnych do osiągnięcia sukcesu zawodowego. Chociaż technologia ta niesie ze sobą liczne korzyści, stanowi także poważne wyzwanie, zwłaszcza w kontekście przyszłości tradycyjnych zawodów i ról zawodowych.

  • Bariery językowe i kulturowe w Polsce oczami cudzoziemców
    Wzrost liczby cudzoziemców przyjeżdżających do Polski w ostatnich latach stał się nieodłącznym elementem procesu globalizacji i integracji europejskiej. Chociaż nasz kraj staje się coraz bardziej otwarty na osoby z różnych kultur, wciąż pozostaje wiele wyzwań związanych z adaptacją obcokrajowców. Wśród tych trudności wyróżniają się dwie główne bariery: językowa oraz kulturowa. Artykuł ten podejmuje temat trudności, jakie napotykają cudzoziemcy w Polsce, analizując zarówno językowe, jak i kulturowe przeszkody, które stają na drodze ich integracji.

  • Termin wypłaty wynagrodzenia za pracę – w trakcie zatrudnienia i po zakończonej umowie
    Wynagrodzenie za pracę (w ramach stosunku pracy) jest świadczeniem podlegającym szczególnej ochronie. Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy, pracownik nie może się go zrzec, a pracodawca jest zobowiązany do zatrudnienia za wynagrodzeniem. Kiedy powinna być wypłacana pensja? Co z terminem wypłaty, gdy kończy się umowa? Odpowiadamy.

  • Brak wynagrodzenia a rozwiązanie umowy bez wypowiedzenia
    Czy niewypłacanie pracownikowi wynagrodzenia na czas może być powodem rozwiązania umowy przez pracownika bez wypowiedzenia? Na co zwrócić uwagę i jakie przepisy Kodeksu pracy mają w tym przypadku zastosowanie? Odpowiadamy.

  • Okres wypowiedzenia. Czy wlicza się do stażu pracy? Czy można go skrócić?
    Wypowiadając umowę o pracę na czas określony lub nieokreślony należy pamiętać, że po złożeniu wypowiedzenia obowiązuje jeszcze okres wypowiedzenia, który jest uzależniony od okresu zatrudnienia u danego pracodawcy. Czy wlicza się on do stażu pracy? Czy przepisy przewidują możliwość skrócenia okresu wypowiedzenia? Odpowiadamy.

  • Trzy inne niż wynagrodzenie świadczenia ze stosunku pracy
    Przepisy prawa pracy (w szczególnych sytuacjach) przyznają pracownikom prawo do innych niż wynagrodzenie świadczeń z tytułu nawiązania stosunku pracy. Mowa tu o odprawie emerytalnej lub rentowej, odprawie pośmiertnej oraz odprawie ekonomicznej z tytułu zwolnienia z przyczyn niedotyczących pracowników. Co warto wiedzieć o tych świadczeniach? Odpowiadamy.

  • Potrzebujesz dostępu do starszych informacji? Skorzystaj z naszego Archiwum wiadomości.

    Pokaż/ukryj panel komentarzy